Eten met kerst

Zelf werk ik beide kerstdagen en gelukkig eet Ron iets heel simpels tijdens de kerstdagen, zonder vlees. Yulin vraagt de laatste tijd steeds vaker welk dier ze opeet. Dat komt door mij, ik vraag me steeds vaker af waarom we vlees eten. Ik begin ook steeds meer moeite te krijgen met onze vlees industrie. Eigenlijk niet normaal! Gelukkig is Ron het helemaal met me eens dat een kaas schnitzel ook lekker kan zijn of verantwoorde vis.
Dat hebben niet alle mannen.

Ik vind dit zo leuk!

Huis in Kerstsfeer

Het was al een tijdje nodig om naar de kapper te gaan. Moeilijk want er zitten er zoveel bij ons in de stad, naar welke zou ik gaan?
In ieder geval niet meer naar de oude want die heeft vorige keer zo lopen rommelen.
Best eng om naar een andere te gaan maar het is helemaal goed gekomen.
Thuis aangekomen was Ron nog steeds niet klaar met de kerstboom, iets wat ik eigenlijk wel gehoopt had. Het was de bedoeling om het met zijn viertjes te doen maar ja. Zelf ben ik de hele middag weggeweest, Yulin wilde ergens spelen, Sheng zou helpen maar had eigenlijk toch geen zin. Ron stond er dus helemaal alleen voor, volgens mij was hij een beetje teleurgesteld. Want dat hadden we niet zo afgesproken.
Aan het begin van de avond hebben we toch maar even gezamenlijk de woonkamer in kerstsfeer gebracht en de boom opgetuigd. Het is gezellig geworden. Nu alleen nog opletten dat de poezen niet in de boom klimmen en natuurlijk ook op Sheng die altijd aan de boom zit en alles anders neer hangt.

Alles loopt behalve de kippen aanvraag

We vervelen ons de laatste tijd niet. Ron zit nog volop in de onderzoeken, we hebben gesprekken op school gehad, Kareltje is ondertussen een "je weet wel" kater, morgen heb ik zelf een paar onderzoekjes. Dan wordt het tijd om naar de kapper te gaan, nieuwe kleding te kopen voor de bruiloft van mijn zus en ik ben ook nog niet helemaal klaar met mijn Sinterklaas inkopen.
Yulin ( en Ron) hebben samen een hele leuke surprise gemaakt voor een klasgenootje van Yulin. Aangezien ik totaal niet creatief aangelegd ben heb ik alleen maar toegekeken, met het gedichtje ga ik wel helpen.
Sheng is ook zo met Sinterklaas bezig, heerlijk gewoon. Hij geniet! Wij ook van hem. Eigenlijk loopt alles op dit moment wel, we hebben alleen niets meer van de kippen gehoord. Afgelopen week heb ik weer een mailtje gestuurd maar tot op heden heben we nog geen antwoord gehad. Ik ga er maar van uit dan er geen kipjes komen.
Ik kijk tegenwoordig wel elke dag even naar de weblog van: Het beloofde varkens land.

http://www.familiebofkont.nl/

Brian Stuy

Ik heb een leuk en indrukwekkend weekend achter de rug.
Gistermiddag ben ik samen met een vriendin naar Amersfoort geweest waar Brian Stuy een lezing hield. Voor die tijd had ik me eenigzins zorgen gemaakt of ik het hele Engels talige verhaal wel zou kunnen volgen maar dat was geen probleem. Brian weet heeeeeeel veel van adoptie uit China en de kindertehuizen. Hij is getrouwd met een Chinese en heeft zelf ook 3 geadopteerde kinderen. Ik dacht dat ik wel enigzins op de hoogte was van alles rondom adoptie uit China maar toch kwam ik zwaar geschokt thuis,
na het horen van sommige nieuwe informatie over een aantal kindertehuizen. Wij gaan eens rustig nadenken wat we hier mee moeten en kunnen doen.

Dan had ik ook nog helemaal niets aan mijn verjaardag gedaan. Vanmiddag hebben we die gevierd, het was erg gezellig.

Wij krijgen 2 kipjes

Een week of twee geleden viel mijn oog op een berichtje wat ik, via Twitter, op mijn telefoon binnenkreeg. Het ging over het leasen van kippen. We hebben er toen meer informatie over gezocht en lang nagedacht of het iets voor ons zou zijn. Het gaat zo: voor een vast bedrag per maand leasen wij 2 kipjes en een hok. De kipjes zijn 1,5 jaar oud en het zijn legkippen uit de vee industie die zo nog een kans krijgen op een tweede leven.
Tijdens onze vakantie, we gaan maar een keer per jaar, mogen we ze even terugbrengen. Het geheel vonden wij zo leuk dat we besloten hebben om het te doen.

Wordt vervolgd.

Adopting a boy

De waarheid van: een berichtje van school

Binnenkort komt hij weer, onze Sint-Nicolaas.
In onze groepen krijgen wij vragen over het hoe en wat van dit feest.
Voor alle duidelijkheid sturen wij u deze mail.
Wij gaan namelijk in groep 5a, 5b en 5c lootje trekken.
Het is de bedoeling dat uw kind een cadeautje koopt voor een medeleerling en dit verpakt in een surprise, met gedicht.
Het lootje trekken vindt plaats op maandagmiddag 14 november.
Wij gaan er vanuit dat uzelf uw kind inlicht over “de waarheid”m.b.t. Sint-Nicolaas.
Dit alles natuurlijk onder geheimhouding voor de kinderen van de lagere groepen.
Wij hopen u voldoende geïnformeerd te hebben en mocht u nog vragen hebben, mag u gerust komen.


Gelukkig waren we hier al op voorbereid en afgelopen zomer hebben we de
"waarheid" over Sinterklaas al aan Yulin verteld. Op dit moment is ze dan ook half-gelovig. We weten het niet helemaal.

Deze 2 zijn zo ontzettend lief

Vanochtend lagen ze weer eens, lekker dicht tegen elkaar aan, samen op de bank. Ron maakte snel deze foto. 2 Siberische katers, zo ontzettend lief voor elkaar en ook voor ons.

Sinds ik een mobieltje heb Twitter ik ook, dat is zo leuk. Vandaag kreeg ik een tweet over kippen adoptie. Dat ga ik zo eens bekijken, het ging over kippen waar ze in de vleesindustie niets meer aan hebben.Ze zochten mensen die deze kippen nog een een fijn tweede leven wilde geven.
Wij hebben het al zo vaak over kipjes gehad en misschien is dit iets voor ons. We hebben helemaal geen ervaring met kippen dus ik heb wel eerst wat vragen.

Wordfeud

Het gaat nog steeds niet goed met Ron. Hij heeft ondertussen verschillende onderzoeken gehad en hij heeft er nog een aantal tegoed. We weten nog steeds niet wat er mis is. Hij is afgelopen week niet meer elke dag naar zijn vader geweest maar heeft het rustig aangedaan en zich ook heel erg verveeld. Vol verlangen heeft hij de hele afgelopen week naar mijn mobieltje zitten kijken waar ik ook spelletjes mee speel. Bijvoorbeeld
Wordfeud. Het is gewoon scrabble maar wel erg leuk om het met bekenden te spelen. Helaas heb ik zeer veel bekenden die meedoen... Je kunt er zo uren zoet mee zijn.

Het gaat niet goed

Toen ik vanochtend wakker werd lag Ron nog steeds naast me in bed, normaal gesproken is hij dan al lang aan het werk. Vandaag dus niet. Vanwege de beklemmende pijn op zijn borst, waar hij al een tijdje last van heeft, besloot hij om eerst maar eens contact op te nemen met de huisartsenpraktijk voordat hij naar zijn werk ging. Na de benodigde onderzoeken bleek er een borstvlies ontsteking te zitten en woensdagmiddag is er een afspraak bij de cardioloog. Er is iets niet helemaal goed met mijn grote man, hopenlijk valt het mee.

De herfstvakantie

Ik zie dat het alweer een tijdje geleden is dat ik iets geschreven heb, we zijn dan ook druk met van alles.

We hadden afgelopen week een afspraak bij de ergotherapeut van de Hoogstraat voor Sheng, het was de bedoeling om met zijn viertjes te gaan maar Yulin was ziek. Ron is alleen met Sheng gegaan. Zelf ben ik thuis gebleven met Yulin. Het lijkt erop dat ons mannetje genoeg met zijn handjes kan. Wel werden er wat adviezen gegeven voor school, we hoeven niet meer terug te komen. Uiteraard mogen we altijd contact opnemen bij eventuele problemen, dat is fijn.

De vader van Ron ligt ondertussen in een verpleegtehuis, hij vindt het er maar niks maar hij heeft geen keus. Dinsdag avond zijn we er even geweest,
wat was hij blij toen hij Sheng zag. Dat is echte dikke liefde.

Het is natuurlijk ook nog herfstvakantie en wij moeten gewoon werken, eind december is er pas een mogelijkheid om weer een gezamenlijke vakantie te hebben. Daarom zijn we gisteren naar de bioscoop geweest.
Dit keer mocht ik een film uitzoeken, het is de Smurfen geworden.
We hebben genoten, na de film hebben we nog even iets gegeten bij de "M"
van friet.

Karel, Bodhan en Simon's cats

Ron wilde na het avond eten nog even snel naar zijn vader samen met Yulin,
ik ben thuis gebleven met Sheng. Hij vroeg aan mij of we nog even naar het filmpje konden kijken van Karel en Bodhan, hij bedoelde het nieuwste filmpje van Simon's cats. Ondertussen hebben we ze allemaal gezien en wij zijn fan!

Wij hebben er zo veel aan gehad

Geachte lezer,

Het ministerie van VWS heeft een structurele extra verlaging van de nazorgsubsidie van Stichting Adoptievoorzieningen aangekondigd. Hierdoor dreigt adoptiespecifieke, laagdrempelige consultatie, hulp en deskundigheidsbevordering voor adoptieouders, geadopteerden, hulpverleners en andere beroepskrachten te verdwijnen.

Vindt u ook dat dat niet mag gebeuren? Teken dan de petitie!

Waarom is adoptienazorg zo belangrijk? Adoptiekinderen hebben veel meegemaakt voor ze in een adoptiegezin komen. Ze hebben op heel jonge leeftijd te kampen gehad met het verlies van hun biologische ouders en vaak ook met verwaarlozing, trauma en ondervoeding. Lees meer op onze webpagina over de bezuinigingen en de petitie.

Voorlopig gaat Stichting Adoptievoorzieningen door met alle lopende VIB-trajecten en aanvragen. Ook onze telefonische advieslijn en e-hulp voor opvoedingsvragen blijft open (tel. (030) 233 03 40, keuze 3 of consultatie@adoptie.nl).

Wij rekenen op uw steun! Stuurt u deze mail gerust door naar anderen van wie u weet dat zij laagdrempelige adoptienazorg belangrijk vinden.

LINK NAAR DE PETITIE, http://petities.nl/petitie/adoptienazorg-moet-blijven

Met vriendelijke groet,

Peter Benders,
directeur/bestuurder
Stichting Adoptievoorzieningen

















:

Van ziekenhuis naar ziekenhuis

De vader van Ron is ernstig ziek en opgenomen in een ziekenhuis.
Mijn vader is maandag geopereerd aan zijn schouder, Ron heeft hem naar het ziekenhuis gebracht. Ron is er maar druk mee hij loopt van ziekenhuis naar ziekenhuis. Zelf blijf ik dan bij Sheng en Yulin want ze zijn altijd zeer aanwezig, niet iedereen zit daar op te wachten.
We hopen maar dat het allemaal weer goed gaat komen met opa Joop, de vader van Ron. Hij is al op leeftijd, woonde nog altijd zelfstandig maar dat is nu waarschijnlijk afgelopen.

Volgende week hebben we een afspraak bij revalidatiecentrum de Hoogstraat in Utrecht. De ergotherapeut gaat kijken wat Sheng met zijn handjes kan. Zelf denkt Sheng dat zijn handjes weer helemaal gemaakt worden. Hij begint er de laatste tijd steeds vaker over dat hij stukjes van zijn vingers mist. Moeilijk om dat uit te leggen aan zo'n klein mannetje.

Ron heeft Yulin rond 20.00 uur naar de scouting gebracht waar ze voor het eerst een bivak meemaakt, spannend hoor!
Toevallig is de welpenleidster een collega van me en ik weet al dat het een leuke avond zal worden, hopenlijk vind mijn meisje dat ook.
Morgen ochtend halen we haar weer op.

Dit is zo herkenbaar

Elke poezenliefhebber kent dit, leuk!

Een klein drama

Toen ik vanochtend Yulin en Sheng naar school gebracht had en terug liep naar huis werd ik geroepen. Het was de moeder van een vriendinnetje van Yulin, ze vroef of wij het ook al wisten dat er geen paard rijles meer gegeven werd door C. Helaas had ze dat ook al aan Yulin gevraagd.
Paarden zijn alles voor Yulin, op haar shirtjes staan paarden, ze leest boeken over paarden, haar slaapkamer is behangen met paarden, dan al die paarden knuffels en speelpaardjes nog. Daar kun je niet zomaar mee stoppen. Wat een ramp.
Ik ben dan ook meteen gaan rondbellen naar maneges in de omtrek, er zitten er genoeg. Ik had geluk, er was om 18.45 uur een plekje bij een manege die hier ook nog vlak bij zit. Ze wilden kijken of Yulin al voldoende ervaring had om in een groep mee te rijden of dat ze eerst nog prive lessen moest volgen en daarna pas in een groep kon. Het moest een
verrassing zijn voor Yulin maar ze kwam zo overstuur thuis dat ze geen paard meer kon rijden, we hebben maar meteen verteld dat ze ergens anders ging proefrijden. Het ging zo goed, ze mag meteen lekker meerijden met een groepje. We konden zelf ook nog aangeven welke dag ons het beste uit kwam.
Fijn dat het allemaal goed gekomen is.

Scouting

Alle vakantie's zijn ondertussen weer voorbij, iedereen is weer uitgerust. Zelf zijn we alweer aan vakantie toe maar dat is een ander verhaal.
Yulin is lid geworden bij de scouting die ook weer begonnen is, we hebben een leuk programma gekregen voor het hele jaar en een lijstje waarop stond welke kleding iedereen draagt. Want dat hoort er ook bij. Ik heb dinsdag alles besteld en Ron is vanmiddag even naar Leusden gereden om het pakketje op te halen.
Natuurlijk moest er meteen gepast worden. Het staat nog leuk ook.

Mislukt kapsel

Eigenlijk was ik van plan om iets te schrijven over de rotdag die ik vandaag had. Eerst moest ik naar de tandarts en daarna heb ik uren bij de kapper gezeten die mijn haar verprutst heeft. Ik zie er uit als een vuurtoren, zo idioot. Volgens Yulin is mijn haar rood/paars en Ron weet het nog niet.
Ik bekeek net eerst even mijn mail en werd helemaal stil, dit filmpje kreeg ik doorgelinkt van iemand van de SNA lijst. Mijn rotdag ben ik alweer vergeten.

Gezellig druk in de stad

Afgelopen zaterdag was het gezellig druk in de stad, er was dan ook veel te doen. Sleepboot dagen, open dag bij de brandweer/politie, boek en curriosa markt en ook nog een dansvoorstelling. Het was ook nog eens heerlijk weer, Ron, Yulin en Sheng hebben zich prima vermaakt. Zelf moest ik werken.

Ons slopertje

We vinden het altijd fijn als Kareltje een uurtje slaapt dan weten we tenminste zeker dat alles heel blijft.
Eergisteren stond ik echt letterlijk met mijn handen in mijn haar te kijken naar de enorme ravage in de keuken.
Kareltje zit daar steeds in de, propvolle, vensterbank. Dat mag helemaal niet!  Ten eerste is er geen ruimte voor een katertje wat ook nog lomp is, ten tweede kan hij er alleen maar via het aanrecht komen. Nou van de week had het hij dus voor elkaar. Er vielen maar 2 dingen, een volle plantengieter en een net bijgevulde voorraadpot met koffie. Helaas
schoot de deksel van de koffiepot af, de hele keukenvloer lag onder de koffie vermengd met water. Ik ben wel wat rommel gewend maar nu moest ik echt nadenken hoe ik dat zou aanpakken. Gelukkig hebben we een vloer die makkelijk weer schoon te maken is.
Gisteravond viel er een pot om, dit keer lag er overal zand, scherven en weer water.
Omdat het zo'n lieverd is heb ik er ook nog moeite mee om boos te worden...

Met tranen in mijn ogen

Kinderfeestje

De grote dag was vandaag, de dag van het kinderfeestje.
Yulin was vanochtend toen ze opstond al zenuwachtig, iets wat ik helemaal niet van haar ken.Ze vond het zo spannend, Ron moest nog werken dat zat haar ook niet lekker. Wat was ze blij toen om 12.45 uur het eerste vriendinnetje aanbelde. Voordat we het doorhadden was iedereen er waarna we richting Zeewolde zijn gegaan naar Hans en Grietje, een pannenkoekenhuis.
We hadden een plan gemaakt voor de hele middag waar niets van terechtgekomen is. We kwamen er al later aan dan dat de bedoeling was, er werd als eerste gevraagd of we iets te drinken wilde. Ach ja, waarom niet.
Daarna wilden we eigenlijk een broodkruimeltjes speurtocht gaan doen maar de meisjes hadden de skelter baan ontdekt, ze hadden zo veel lol. We hebben ze hun gang laten gaan, pas toen het tijd werd om aan tafel te gaan heeft Ron ze weer geroepen. Zo zwart als roet waren ze allemaal, ze hadden het allemaal warm en Yulin had heerlijke rode wangen.
Het pannenkoekenhuis was helemaal in de Hans en Grietje stijl, leuk! Tafels en stoelen die vanzelf bewogen, een wolf die zo nu en dan piano speelde. De meisjes waren er druk mee maar de gourmet pannen stonden op tafel dus we vonden het ook wel leuk als ze gingen eten.
Pannenkoeken bakken in zo´n pannetje is echt niet makkelijk voor ´kleine´ meisjes, Ron was er dan ook maar druk mee om iedereen te helpen. Ze waren ook vrij snel uitgegeten want ze wilden weer naar buiten. Prima konden wij nog even verder bakken, mijn pannenkoekjes waren trouwens allemaal mislukt, als ik morgen vaak op de wc zit dan weet ik hoe het komt.
Toen wij ook uitgegeten waren hebben we iedereen geroepen, was niet zo moeilijk want ze zaten weer in de skelterbaan voor nog een ijsje en toen was het al weer tijd om naar huis te gaan.

8 jaar geworden

Vandaag was het dan eindelijk zover, de verjaardag van Yulin. En het ging allemaal anders dan dat we in gedachten hadden.
Gistermiddag kreeg ik van onze gastouder een pakje mee wat we vandaag pas mochten openmaken, Yulin baalde ervan, wilde het meteen openmaken.Dat mocht niet. Ron moest vanochtend heel vroeg met Sheng naar het WKZ en vond dat Yulin moest wachten met uitpakken tot mama ook uit bed was. Pas om 8.30 uur toen ik opstond,sorry het is vakantie,ons ontbijt gemaakt had was het dan eindelijk zo ver.
Yulin mocht het pakje openmaken, was meteen helemaal dolgelukkig met haar nieuwe paardenspel waar ze het al een tijdje over had.
Ron en Sheng kwamen om 9.30 uur weer terug van de afspraak die ze hadden bij de logopediste van het schisisteam, we mogen een jaar wegblijven en Sheng krijgt geen gehemelteverlenging. Wat ontzettend fijn !! De eerstkomende operatie van Sheng kan dus nog wel een paar jaar duren, hij heeft er al zo veel gehad en we zijn hier dan ook zo blij mee. Uiteraard gaan de wekelijkse afspraken bij de logopediste wel gewoon door.
Voordat Ron en Sheng thuiskwamen hadden ze nog een prinsessen taart meegenomem voor bij de koffie. Na de taart en koffie wilde ik eerst nog even wat boodschappen doen maar dat liep allemaal anders. Oma belde dat ze nog geen cadeau had, de post kwam met een envelopje met geld voor Yulin.
We zijn eerst even bij oma langsgegaan die geld gaf om iets te kopen, daar hebben we meteen een fietsmand van gekocht. Yulin wilde nog graag een zweep hebben voor paardrijles, in het envelopje wat per post kwam zat € 5,-
misschien genoeg voor een zweep voor paardrijles.
Het was inderdaad genoeg voor een leuke kinderzweep. Er zijn de hele week al stadsfeesten ter afsluiting van de vakantie en in de paardenshop kregen we nog een aantal leuke bon aanbiedingen mee voor later op de avond voor het feest van: de nacht van onze stad.
Leuk dachten wij daar gaan we naar toe, eerst lekker de markt over, op straat een hapje eten, naar de paardenshop. Echter toen we naar de stad gingen regende het zo ontzettend hard, op straat eten ging echt niet. Wat nu? sneu voor Yulin.
Na een rondje stad zijn we maar bij de Italiaan naar binnen gegaan om een hapje te eten, waren we nog nooit geweest.Eens een keer iets anders dan een Wok resraurant, we hebben heerlijk gegeten.Is zeker voor herhaling vatbaar.
Daarna wilde ik eigenlijk naar huis maar Ron wilde echt nog even naar de paardenshop. Na 20.00 uur kreeg je 50% korting en dat is veel. Heel veel want paardrijden is niet goedkoop. We hebben een mooie broek en een dik vest gekocht voor weinig en vol verbazing zitten kijken naar de enorme drukte en naar de prijzen van bijvoorbeeld zadels. Niet normaal, we hebben het er net samen over gehad, de liefde van Yulin voor paarden wordt gewoon steeds groter. Wij hebben er niets mee, wel met poezen, maar we vinden het best. Volgende week geven we pas een familiefeestje want dan is Sheng ook jarig en de halve familie is nu nog op vakantie. Maar onze dag was wel leuk en daar gaat het om.

De laatste vakantiedagen

Dit is alweer de laatste week van de zomervakantie, deze is omgevlogen.
Nog wel een spannende week want Yulin is deze week jarig, ze wordt 8,
een hele meid al. We hebben geprobeerd om iets leuks te organiseren, hopelijk is dat gelukt. We gaan een Hans en Grietje broodkruimeltjes speurtocht doen, de speeltuin in en daarna staat onze tafel klaar voor een pannenkoek gourmet. We vonden het moeilijk aangezien Yulin alleen nog maar uitstapjes verzint waarin paarden de hoofdrol spelen.
Volgende week is Sheng ook jarig maar we wachten nog even een jaartje voordat we een feestje geven met andere kinderen. Op de feestjes waar hij uitgenodigd wordt doet hij niet echt leuk mee, hij gaat gewoon zijn eigen gang. Het lijkt ons dan ook beter om te wachten tot hij iets ouder is.

Naar de film

We waren al een tijdje van plan om weer eens naar de bioscoop te gaan, deze keer mocht Sheng een film uitzoeken. Cars 2 of De Smurfen,het werd de film van Cars.
Vanmiddag was het eindelijk zover. Toen Ron thuiskwam uit zijn werk hebben we eerst snel de wekelijkse boodschappen gedaan om daarna richting Ede te vertrekken.
Het was erg druk in de bios, vooral veel kinderen. De film was leuk, dat vonden we allemaal. Na de film hebben we een hapje gegeten bij de M van friet, we waren er net op tijd. We hadden ons eten nog niet op en het liep er helemaal vol. Yulin, Sheng en Ron wilden nog een ijsje en ik zei uit de grap dat we dat dan beter thuis konden doen bij de Italiaanse ijssalon bij ons in de stad. Het was maar een grapje want we zijn er afgelopen week al 3 keer geweest, nu dus 4 keer. Helemaal niet goed voor de lijn. Ik neem elke keer maar 1 bolletje, dat valt dan nog wel mee. Normaal gesproken houden we niet eens zo van ijs maar hier is het zo lekker, stoopwafelijs met stukjes stoopwafel,yoghurtijs met amarenen, bastognekoekijs, pistache-ijs met hele nootje, ga zo maar door, puur genieten!

Karel begint te wennen

Het gaat goed met Karel. De eerste twee weken hebben Ron en ik hem amper gezien. Alleen als er eten klaargezet werd kwam hij eens even beneden kijken. Hij was de hele tijd ergens in de buurt van Yulin en Sheng te vinden, die vaak boven spelen.
Karel was al gewend aan kleine kinderen en dat is duidelijk te merken. Gelukkig vind hij mij ondertussen ook aardig want ik baalde er af en toe best een beetje van.
De laatste keren dat ik 'savond laat uit mijn werk thuis kwam was hij de eerste die me begroette om daarna meteen de boel af te breken.( samen met Lotje)
We zijn nog bezig om hem te leren wat niet mag maar hij is ontzettend eigenwijs dus dat kon nog wel eens wat tijd gaan kosten.
Hij klimt in ieder geval niet meer in de gordijnen, de laatste dagen zijn er geen planten meer uit hun potjes gegraven, hij zit ook niet meer op onze meidenkast, er zijn geen schemerlampen meer omgevallen dus het komt vast helemaal goed.
De lamp die kapot op de grond lag was ik toch al zat... En hij ligt er net zo bij als Bodhan, ook op zijn rug.

Druk met kleine dingen

De vakantie was voor mij vorige week alweer voorbij voor Ron echter nog niet.
Nou werk ik niet zoveel dus we hadden best nog iets leuks kunnen doen. Dat hebben we niet gedaan mede doordat het de hele week regende. Bah, bah, bah.
Vandaag was het droog, veel te doen in de stad dus ik heb het huishouden laten liggen en we zijn er lekker even tussen uit geweest. Er was zomermarkt door de hele stad heen, erg gezellig en ontzettend druk. Ik heb mijzelf eens een keertje verwend. Er zit al tijden een nieuw, leuk klein winkeltje in de stad met leuke hebbedingen. Ik heb er al meerdere keren voor de etalage staan kijken maar was nog nooit binnen geweest. Vanmiddag stond ik weer voor de etalage te kijken en ik werd geroepen: hoi kom gerust binnen hoor. Kende ik toevallig de eigenaresse nog van lang geleden. Ze had zo veel wat leuk was, heel veel echt leuke poezen spulletjes.
Ik koop nauwelijks iets voor mijzelf maar dat heb ik nu wel gedaan, kreeg ik ook nog 20% korting. Yulin is binnenkort jarig en er waren leuke kleine kindercadeautjes om uit te delen na een feestje. Ik vertelde dat en kreeg te horen dat er wel een leuk prijsje te maken was, dat maakt onze stad nou zo leuk. Vooral als je er iets langer woont en de mensen kent, of zij jou.

Yulin en Sheng zijn bijna jarig en we hadden nog helemaal niets georganiseerd. Normaal gesproken doen we dat veel eerder. Het was nog even puzzelen maar het is is allemaal gelukt. Yulin geeft een Hans en Grietje feestje bij een pannenkoekenhuis in de omtrek en voor haar verjaardag heeft ze alvast een nieuwe fiets gehad.
Een hele mooie, hij is er ook in mijn maat. Volgens Ron heb ik net een nieuwe fiets.
Helaas klopt dat. Voor Sheng zijn verjaardag zijn we nog bezig, eigenlijk met alles.
Geven we ook voor hem een vrienden feestje , wat wordt ons cadeau? Moeilijk...

Iedereen is weer thuis

Gisterochtend hebben we eerst Lotje en Bodhan weer opgehaald uit het poezen pension.
Een klein pension in de buurt met strenge voorschriften, misschien iets duurder maar we komen er graag. Ook dit keer zijn we er weer iets langer gebleven dan dat de bedoeling was. Er waren zoveel mooie, lieve poezen die even geaaid wilde worden. Ze had kleine kuikens van een pauw en andere kleine kuikentjes, haar lieve hond wilde knuffelen en ga zo maar door. Yulin vroeg waarom wij niet op een boerderij wonen, een vraag waar ik maar 1 antwoord op heb. Het is in deze streek gewoon onbetaalbaar. Bovendien staan er al heel lang 3 huizen in onze straat te koop, dat is dan een heel ander probleem wat er ook nog bij komt. Dus helaas...het is trouwens ook mijn grootste wens.

Gistermiddag zijn we naar Oss gereden om onze nieuwe kitten op te halen, de Neva Masquerade. We hebben al zoveel poezen gehad in de,bijna, 30 jaar die Ron en en ik samen zijn. Dit is eigenlijk pas de derde keer dat de poes het kleurtje heeft wat ik heel erg mooi vind en ook nog gevonden heb.
Het gaat goed met ons Kareltje, heel erg goed zelfs! Hij loopt rond alsof hij ons al jaren kent en is al helemaal geaccepteerd door Lotje en Bodhan.

Onze vakantie

Mijn vakantie is helaas al weer bijna voorbij. Gistermiddag zijn we vanuit de Ardennen weer langzaam aan richting huis vertrokken. We hebben een leuke, rustige vakantie gehad. Op de camping was een geweldig animatieteam voor de kinderen.
's Ochtends om 10.00 uur werd er geknutseld, om 14.00 uur was er weer iets te doen en we aten 's avonds altijd redelijk vroeg omdat er om 19.00 uur een kinderdisco was. Yulin heeft met haar hartsvriendin (we waren met vrienden van ons, net zoals vorig jaar) meegedaan aan een talentenjacht. Ze hebben hutten gebouwd in de bossen, ze hebben een meegelopen met de knapzaktocht. Kortom ze hebben zich uitstekend vermaakt.

Zoals beloofd

Ik wilde graag een kindershirt van Angry Birds hebben en het was nog een hele speurtocht. Volwassen maten zijn er genoeg maar voor kleine jongetjes niet.
Zelf ben ik ondertussen alweer bijna 48, nog even voor de zekerheid aan Yulin en Ron gevraagd, wat oud al , word ik echt al 48? Ja, dus zo'n shirtje kan echt niet meer.
Ik heb afgelopen week een webshop gevonden met een uitstekende service, omdat het in de eerste instantie niet helemaal ging zoals ik verwachtte is het shirtje gisteravond na 0.00 uur nog persoonlijk bij ons thuis bezorgd.
Helemaal top!!

Ik heb beloofd om reclame voor hun te maken dus bij deze. Voor leuke shirts die niet
te duur zijn voor jong en oud en met een uitstekende service, vooral voor mensen die zo moeilijk kunnen zijn als dat ik ben.


http://www.shirtplanet.nl/

Karel ( Arthur song de Chine)

Afgelopen weekend zijn er nieuwe foto's van Karel gemaakt, volgens mij is hij al bijna net zo groot al Lotje die 2,5 kg weegt. Ik hoop dat Karel net zo'n beer wordt
als Bodhan en ook zo'n grote knuffel!!!

Mijn mobieltje en Angry Birds

Ik heb sinds een maand of 2 een mobieltje, moest van Ron. Eigenlijk vond ik het altijd onzin, meestal is er wel iemand thuis en anders heeft Ron ook een mobiel nummer
dus waarom zou je 2 van die dingen in huis hebben. Omdat het Ron toch makkelijk leek ben ik eens wat rond gaan kijken en mijn oog viel op zo'n leuk Android toestel, eigenlijk vooral omdat er internet op zat. Ik vond het niet zo heel erg duur en heb er eentje aangeschaft, meteen meegenomen naar mijn werk. Daar zag ik dat mijn collega's een heel leuk spelletje deden: Angry Birds.
Thuis meteen opgezocht en er gelijk maar meerdere versies van gedownload, wat is dat leuk!! Vinden wij( ik, Sheng en Yulin) Ron trouwens niet. De grap is nog dat hij afgelopen week op zijn werk, tijdens de lunch pauze, opeens bekende geluiden hoorde. Namenlijk het geknor van varkens. De directieleden,van het bedrijf waar hij werkt, zaten het spelletje op hun i Phone te spelen.







Angry Birds is een computerspel ontwikkeld door het Finse Rovio Mobile, waarin spelers met een katapult boos kijkende vogels moeten lanceren teneinde in wankele constructies verschanste groene varkens te vernietigen. Het spel is voor het eerst op de markt gekomen in december 2009 voor het Apple iOS platform en staat op de vierde plaats van meest gedownloade app. Sindsdien zijn er 12 miljoen van deze spellen verkocht in de App Store. Het succes heeft Rovio ertoe aangezet het spel ook gaan maken voor andere smartphoneplatformen, waaronder Android en Symbian^3.

Angry Birds wordt geprezen om zijn combinatie van verslavende gameplay, komische stijl en lage prijs. De populariteit steeg door versies voor de computer en spelcomputers. Er zijn ook plannen voor een tv-serie of film.
Gameplay

In Angry Birds nemen spelers controle over een zwerm boze vogels die proberen de eieren terug te krijgen die zijn gestolen door een groep van gemene groene varkens. Bij elk level zijn de varkens beschermd door een constructie van wisselende materialen, zoals hout, glas en steen. Het doel van het spel is om alle varkens te vernietigen. In hogere levels van het spel zijn er explosieve kratten en rotsen te vinden. Deze materialen kunnen door de vogels worden gebruikt om moeilijk te vernietigen varkens te bereiken.

Elk level start met het nummer, de typen en de volgorde van de vogels. Als alle varkens zijn vernietigd is het level bereikt, hetgeen aangeduid wordt met een orgasmisch muziekje; vervolgens is het mogelijk om het volgende level te spelen. Als niet alle varkens vernietigd zijn volgt een honend gegronk. Punten kan je krijgen voor het vernietigen van een varken, maar ook door varkens te beschadigen. Ook krijg je punten als de uit en ijs en/of hout bestaande delen van de constructie schade oplopen. Bonus punten zijn te krijgen voor alle ongebruikte vogels. Bij het voltooien van een level krijgt de speler een, twee of drie sterren, afhankelijk van de behaalde score. Spelers kunnen elk level overdoen teneinde een zo hoog mogelijk score te behalen.







De boze vogels

Er doen verschillende soorten vogels de ronde in het spel. In het begin is het alleen mogelijk met de rode basisvogel te spelen. Hoe verder de speler komt, hoe meer vogels er mogelijk worden. Sommige hiervan hebben speciale functies die je kan activeren door op het scherm te klikken als de vogel door de lucht vliegt. Bijvoorbeeld een blauwe vogel heeft een MIRV-functie en kan in drie kleinere veranderen, de zwarte kan exploderen en de witte vogel kan explosieve eieren laten vallen. De varkens komen ook in verschillende groottes voor. Terwijl kleine varkens klein en makkelijk te vernietigen zijn, kunnen grote varkens meer schade oplopen. Ook dragen sommige varkens helmen, waardoor ze meer schade kunnen incasseren.

Heb ik een longontsteking?

Ik ben al een tijdje zwaar verkouden, heb een naar hoestje en ben zeer benauwd.
Ron wordt 's nacht wakker van het gehoest en ik moest van hem een afspraak maken bij de huisarts. Daar ben ik vanochtend geweest en ik kreeg gelijk een verwijskaart mee om foto's te laten maken, het moest meteen gebeuren. Die foto's maken kan sinds een maand gewoon bij ons in de stad, heerlijk. Het lijkt erop dat ik een longontsteking heb, zoiets verwacht je ook niet. Ik ben benieuwd, even afwachten op de uitslag. Vrijdag weten we meer, hoop ik.

De Neva Masquerade

Karakter:

Het karakter van de Neva Masquerade lijkt erg veel op dat van de Siberische Kat. Het zijn levenlustige intelligente en zeker sociale dieren. Levenslustig: Ze houden heel erg van spelen, kunnen heel erg actief zijn. Houd er dus rekening mee dat ze regelmatig een ren en speel uurtje hebben waarbij ze hoog kunnen springen. U hoeft niet bang te zijn dat het huis verbouwd wordt. Sociaal: De Neva Masquerade heeft een sterke persoonlijkheid en een zachte stem. Ze zijn erg gericht op het baasje, zo kan u verwachten dat u regelmatig door de kat opgeëist wordt voor een kroelbeurt. Als ze dit niet krijgen zullen ze zeker hun zin proberen door te drijven. De Neva Masquerade is zeer gemoedelijk naar honden, kinderen en andere katten toe. Een echt gezinsmaatje. Neva Masquerade zijn toegewijde moeders naar hun kittens toe, kittens van andere poezen vinden ze vaak ook erg leuk en willen deze dan ook graag bemoederen. Kortom: De Neva Masquerade is een kat met temperament.

Het katertje wat wij krijgen is een Neva Masquerade en we noemen hem: Karel. Eigenlijk heet hij Arthur Song de Chine, heel chic! Maar dat vonden we geen leuke naam. Joris had ook een andere naam deze was: Ketikoti Irbis, ook niet echt leuk. Het duurt trouwens nog even voordat Karel komt en dat is voor mijn gevoel goed. We zijn vorige week in Oss geweest om naar hem te kijken. Ron kende het ras niet, moest mee, had wel foto's gezien die hij ontzettend lelijk vond. Komen we ook nog in een afschuwelijk lange file. De sfeer was om te snijden. Toen hij de kittens zag was hij verkocht, ze zagen er helemaal niet uit zoals Siamezen wat hij verwacht had. De moederpoes likte zijn handen en het was goed.
Eigenlijk is het allemaal heel snel na de dood van Joris. We hebben dat niet gedaan omdat we hem al vergeten zijn maar meer omdat we dan iets leuks hebben om naar uit te kijken.
Vergeten doen we onze poezen trouwens nooit want ze maken deel uit van het gezin.

Bodhan is een Siberische kater

Afgelopen week zat ik de karakter eigenschappen van de Sibeer nog eens na te lezen.
Het klopt toch wel allemaal. Bodhan en Joris zaten vaak met zijn tweetjes in onze woonkamer, nu zit onze beer er wel eens alleen. Niks voor hem, ons gezelligheids dier die zelfs nog mee wil naar het toilet. Hij begint de laatste tijd te 'roepen' als hij lang alleen is. Over een aantal weken krijgt hij er weer een vriendje bij.



Het karakter van de Siberische Kat:

Siberische Katten zijn erg bij hun mensen betrokken. Ze maken graag deel uit van het huiselijk leven en bemoeien zich met van alles en nog wat. Ze zijn in huis meestal wel rustig, maar hebben allemaal wel eens de “gekke 5 minuten” en kunnen dan behoorlijk tekeer gaan. Het zijn zware en sterke katten met veel haar, dus zet geen breekbare spulletjes in hun pad. Niet elke Sibeer zal een schootkat zijn, maar de meeste komen knuffels halen en met je spelen als hun muts die kant opstaat. Een apporterende Siberische Kat is geen uitzondering. Verder zijn het slimme katten, die een probleem op hun wijze zullen oplossen, en precies weten hoe ze hun zin bij mensen kunnen krijgen! Het ras op zich is oud en heel jong. Veel katten hebben nog erg korte lijnen, die binnen een klein aantal generaties direct op straatkatten, boerderijkatten of zelfs katten recht uit de natuur terug te voeren zijn, en dit is soms nog te merken aan het temperament van de katten. De meeste jagen graag en goed, en willen maar al te graag op avontuur uit. Tegelijkertijd kunnen ze heel vertrouwelijk met vreemden omgaan, waardoor het best kan gebeuren dat een loslopende Sibeer door iemand wordt meegenomen. Op zich is een Siberische Kat trouw aan zijn eigenaars als hij ze mag, maar ook nieuwsgierig naar het onbekende. Deze combinatie kan een kat in onwenselijke situaties brengen. Het beste is dus om ze in een afgeschermde tuin of in een grote ren naar buiten te laten. Of om ze helemaal niet naar buiten te laten. Een Siberische Kat kan als binnenkat 100% gelukkig zijn, als hij maar voldoende ruimte en mogelijkheden heeft om zijn energie kwijt te raken. Een stevige krabpaal, voldoende speeltjes en een kameraadje zijn daarbij onontbeerlijk. Ook een hond, schaap, paard… wordt vrolijk in de vriendenkring opgenomen. Veel Siberische Katten zijn uitstekende moeders, die ook over kittens van andere poezen mee moederen. Of vaderen… Kijk er niet van op als ze vreemde jongen onder hun hoede nemen en ze furieus beschermen tegen alles wat ze als een bedreiging zien.

Yulin gaat op scouting

Yulin vond de laatste tijd het turnen niet echt leuk meer. Ze ging niet elke week meer en vorige maand hebben we de knoop doorgehakt, we zijn er mee gestopt. Ik wilde wel dat ze dan iets anders zou gaan doen in teamverband. We wisten niet goed wat ze leuk zou vinden er is zo veel. De meiden van mijn werk, de jongens trouwens ook, doen allemaal wel iets bij de scouting. Ik heb aan 1 van hun gevraagd of Yulin eens een keertje mocht komen kijken, dat was goed.
Nou is ze ondertussen drie keer geweest en ze vindt het fantastisch! Met gekleurde wangen komt ze thuis, leuk. De zomervakantie komt er aan en dan gebeurt er bij de scouting niet zo veel, ze gaan op kamp. Maar na de vakantie gaat Yulin elke zaterdag morgen naar de scouting. Sheng wil er ook naar toe maar hij zal toch eerst zijn zwemdiploma's moeten halen.

De tijd gaat snel

Ondertussen zijn we al weer ruim een week verder, wat gaat de tijd toch snel.
Ik heb afgelopen week veel afspraken gehad, gewoon even voor de afleiding.
Het was een vreselijke rotweek, dat heb ik altijd als er iets met de poezen is. Joris is ondertussen gecremeerd. We hebben gekozen voor een individuele crematie, dat hebben we bij de anderen ook gedaan. Het was trouwens heel erg moeilijk om het aan Yulin en Sheng uit te leggen. Sheng is er misschien ook nog net iets te jong voor.
We hebben ook geprobeerd om leuke dingen te doen. We zijn uit eten geweest in het nieuwe wokrestaurant van onze stad, we hadden een verjaardag, ik ben samen met Ron naar school geweest voor de maandviering en we zijn afgelopen vrijdag naar Oss geweest voor iets leuks. Daarover later meer.

Helaas hebben we afscheid moeten nemen

Afgelopen vrijdag ben ik even de dierenartsenpraktijk binnen gelopen,deze is om de hoek, of er toevallig al uitslagen waren. Ja, de uitslag was er. De tumor van Joris was niet kwaadaardig. Ik kreeg nog wat extra antibiotica mee en we maakten een afspraak voor een kijk operatie. Zaterdagochtend echter kon hij opeens bijna niet meer op zijn pootjes staan,hij had enorm grote pupillen, liet op een gegeven moment zelfs zijn urine lopen. Ik heb meteen de dierenarts gebeld en we hoopten op een spoedoperatie, volgens de dierenarts mochten we dat onze kater niet aandoen. De tumor was ondertussen 3 keer zo groot geworden, Joris had bijna geen rode bloedlichaampjes meer en was zeer kortademig. Waarschijnlijk zou hij de narcose niet eens overleven. Ongelofelijk hoe dat in zo'n korte tijd kan.
In onze armen is hij rustig ingeslapen. We zijn er ziek van. Ron loopt al dagen rond met migraine en zelf heb ik enorme maag en darmklachten. Yulin en Sheng vragen alleen maar of er wel weer een poesje bij komt. Die komt er wel weer want ik vind het erg rustig in huis met alleen maar Bodhan en Lotje. Bovendien gaat Sheng na de zomervakantie ook op vrijdag morgen naar school dus dan ben ik vaak alleen thuis.

Joris

Het was dinsdag al laat toen de dierenarts belde, na een studiedag en eigenlijk op haar vrije dag. Echt ontzettend fijn dat ze dit voor ons doet. Ik denk dat we al 28 jaar met onze huisdieren bij haar komen dus ze kent ons zo langzamerhand wel.
Ze had ondertussen een echo gemaakt en de biopt was al richting Utrecht. Ze twijfelde ondertussen of het wel lymfeklier kanker was, de echo gaf een ander beeld. Joris heeft een tumor, dat is zeker, maar deze kan ook in zijn lever, darm of maag zitten. Dit gebied schijnt heel klein te zijn zodat het moeilijk te zien is. Iets heel anders als wat ze maandag na de bloedtest, zei. Misschien kan er wel geopereerd worden.
Misschien kan het maar het gaf me wel een gevoel van hoop! We wachten nu op de uitslagen van het lab en dat kan even duren. Helaas eet onze kater bijna niet meer en na een telefoontje naar de dierenartsen praktijk zit hij nu op dwangvoeding. Dat is eten prakken met water en inspuiten, het lukt mij niet zo goed en ik denk dat ik nu ook naar Whiskas ruik. Daarnaast staat de koelkast vol met garnaaltjes, zalm en heerlijke vispate. Als lekkere tussendoortjes. Ron vroeg me net of er nog iets te snoepen was, ja dat is er wel maar niet voor ons want dat ben ik vergeten te halen.

Slecht nieuws

De laatste tijd viel het Ron en mij op dat er veel overgeven werd door een poes of door meerdere zelfs. Afgelopen week ontdekte ik dat dit door Joris gebeurde. Ik heb meteen de dierenarts gebeld die in de eerste instantie adviseerde om iets tegen haarballen te geven, een veelvoorkomende kwaal bij Noorse Boskatten.
Dat hebben we de afgelopen dagen geprobeerd zonder heel veel resultaat. Omdat het me toch niet lekker zat heb ik gisterochtend even een afspraak bij de arts gemaakt, gewoon voor de zekerheid. Joris is al 12 en juist dan komen de mankementjes. Nierproblemen , suikerziekte, we hebben er de benodigde ervaring mee. De afspraak was na ons avondeten. Helaas bleek mijn gevoel juist te zijn en nog erger. Het lijkt erop dat onze kater kanker heeft, lymfeklierkanker. Een soort die normaal gesproken goed te behandelen is maar waarschijnlijk niet bij Joris, hij heeft een vreselijk slechte weerstand. Dit blijkt uit zijn chronische niesziekte en de dierenarts denkt dat hij nog steeds MRSA heeft. Op dit moment zit hij weer bij de dierenarts voor het afnemen van een biopt en voor het maken van een echo. Ze zou vanavond nog bellen over de uitslag, ik weet niet of ik deze wil horen.

Precies 3 jaar geleden

Vandaag is het alweer 3 jaar geleden dat we Sheng in onze armen sloten, de tijd met hem is omgevlogen.
Toen was hij een klein mannetje wat amper praten kon, tegenwoordig hebben we hele discussies. Hij weet alles, is ontzettend eigenwijs en kan alles zelf.

Flip de beer

Afgelopen donderdag kwam Sheng helemaal blij de school uitlopen met in zijn armen Flip. Flip is een beer die elke weekend bij iemand gaat logeren. Deze keer dus bij ons. Eigenlijk kwam het niet zo heel erg goed uit. Zelf moest ik een aantal dagen werken en Ron was druk bezig om onze slaapkamer een nieuw likje verf te geven. Daarnaast moesten we ook nog naar zwemles, turn wedstrijden en paardrijles.
Dat alles maakte Sheng niets uit, hij vond de logeerpartij van Flip fantastisch.
Tijdens de zwemles zat Flip aan de rand van het zwembad, uiteraard ook in zijn zwembroek, mee te kijken. Hij is meegeweest toen we boodschappen gingen doen, zat aan tafel en had zelfs zijn eigen knuffeltje toen hij bij Sheng in bed lag.
Sheng was er heel erg druk mee, tussen de bedrijven door heb ik er snel een verslagje van gemaakt in het dagboek van Flip.

De eerste buitenrit

Sheng gaat naar groep 3

Een week of twee geleden hebben we kennis gemaakt met de mevrouw die Sheng gaat begeleiden op school. Een van de vragen die we hadden was of ze op school eens wilde informeren wat ze nou van plan waren met ons mannetje. Nog een keer groep 2 of over naar groep 3. Blijkbaar wisten ze het daar zelf ook nog niet, onze ambulant begeleidster heeft toen testen bij Sheng afgenomen. Die testen waren zo goed dat ze adviseerde om Sheng gewoon door te laten gaan naar groep 3, volgend jaar zien we dan wel weer verder.
Het komt goed, wij hebben er in ieder geval vertrouwen in. Ik kom opeens tot de conclusie dat ik dan op de vrijdag ochtend weer helemaal alleen thuis ben, ik weet niet of ik dat wel zo leuk vind. Wat gaat het toch allemaal snel.

Documentaire: Adoptie vanuit de ogen van een kind

Onderstaande documentaire was gisteren op tv bij Koppen.XL Ik moest met enige regelmaat even slikken en dat was niet alleen om het meisje die meteen een nieuwe naam kreeg. Bijna 3 jaar geleden zaten wij op dezelfde bankjes te wachten op Sheng.



http://www.deredactie.be/permalink/1.1002115

Slakken in de tuin

Het weer was ook vandaag weer zo mooi dat ik vanmiddag lekker de tuin in gedoken ben om daar wat aan te rommelen. Er is nog genoeg te doen.Voor Sheng en Yulin had ik speelgoed klaargezet wat natuurlijk niet goed was want ze wilden met iets anders spelen. Zo gaat dat hier altijd als we buiten zijn. Er is altijd wel iets waardoor ik dan de hele tijd heen en weer aan het lopen ben. In de tuin werk ik dan ook het liefst als er niemand thuis is. Vanmiddag besloot Sheng om zelf eens in de garage te kijken waar hij mee wilde spelen en hij pakte een pincet en een plastic onderzoeks bakje voor insecten. Uiteraard moest ik mee helpen beestjes zoeken maar we zagen alleen maar wormen en mieren. Ondertussen ging ik gewoon door met mijn hark totdat ik een dikke slak tegenkwam. Ik heb deze aan Sheng en Yulin gegeven, eerst vonden ze het vies. Maar toen de slak uit zijn huisje kwam was het toch wel interessant, ze hebben eten gezocht en een schuilplaats gemaakt tegen vraatzuchtige vogels. Sheng durfde op een gegeven moment zelfs aan het huisje te voelen. Ze zijn er zeker wel een uur mee bezig geweest, heerlijk die momenten.

Malkenschoten

De laatste tijd hebben we veel afspraken, iets te veel naar mijn zin. Vooral met Sheng lopen we van de ene naar de andere arts. Het werd weer eens tijd om iets leuks met Yulin en Sheng te doen. We zijn vanmiddag naar Malkenschoten geweest, uiteraard niet alleen. Maar gezellig met vrienden en Yulin natuurlijk met haar hartsvriendin. We hadden geluk met het weer, het was echt heerlijk. De kinderen hebben zich lekker uitgeleefd in de speeltuinen, wij zaten lekker op een bankje te genieten van de zon. Op de terug weg naar huis vielen er 2 achter in de auto in slaap.

Tuinkers en fietsen

Een aantal dagen geleden kwam Sheng van school thuis met zijn zelf gezaaide plantjes.
Tuinkers, een bakje vol. Ik had ze in de vensterbank gezet, lekker in de zon. Dat was achteraf gezien niet zo'n goed plan want ze hingen slap. Sheng zat er bezorgd naar te kijken en nu staan ze op de salontafel, ver van de zon vandaan. Vanmiddag werden de plantjes weer eens goed onderzocht en opeens kwam ons mannetje voorbij met mijn volle gieter. Schijnbaar hadden ze water nodig. Overal lag water behalve bij de plantjes. Hij is er maar druk mee.


Sheng vertelt al een tijdje aan iedereen die het maar wil horen dat hij zo goed kan fietsen. Zijn lerares had het er ook al over. Eigenlijk geloofden we het niet dus vanmiddag hebben we zijn kleine fietsje, zonder zijwieltjes, buiten neer gezet.
Een paar maanden geleden lukte dat echt nog niet.
Vandaag stapte hij op en reed zo weg, als een speer zo snel. Hij weet alleen nog niet hoe hij moet remmen, dat hebben we geoefend. Morgen wordt het ook weer mooi weer dan gaan we lekker verder met oefenen.