Tuinkers en fietsen

Een aantal dagen geleden kwam Sheng van school thuis met zijn zelf gezaaide plantjes.
Tuinkers, een bakje vol. Ik had ze in de vensterbank gezet, lekker in de zon. Dat was achteraf gezien niet zo'n goed plan want ze hingen slap. Sheng zat er bezorgd naar te kijken en nu staan ze op de salontafel, ver van de zon vandaan. Vanmiddag werden de plantjes weer eens goed onderzocht en opeens kwam ons mannetje voorbij met mijn volle gieter. Schijnbaar hadden ze water nodig. Overal lag water behalve bij de plantjes. Hij is er maar druk mee.


Sheng vertelt al een tijdje aan iedereen die het maar wil horen dat hij zo goed kan fietsen. Zijn lerares had het er ook al over. Eigenlijk geloofden we het niet dus vanmiddag hebben we zijn kleine fietsje, zonder zijwieltjes, buiten neer gezet.
Een paar maanden geleden lukte dat echt nog niet.
Vandaag stapte hij op en reed zo weg, als een speer zo snel. Hij weet alleen nog niet hoe hij moet remmen, dat hebben we geoefend. Morgen wordt het ook weer mooi weer dan gaan we lekker verder met oefenen.

Nieuws van de vergunninghouders

14-03-2011: Alleenaanvragers voor special focus kinderen China
Vanaf 15 maart 2011 is het voor vrouwelijke alleenaanvragers mogelijk om een special focus kind uit China te adopteren.
De alleenaanvraagster moet aan dezelfde voorwaarden voldoen als bij een aanvraag door een echtpaar. Daarnaast dient de netto waarde van de bezittingen van een alleenaanvraagster moet minimaal $100.000,- bedragen. Ook moet de aanvraagster ervaring hebben in de zorg voor kinderen. Er mogen niet meer dan 2 kinderen in het gezin van de alleenaanvraagster zijn, waarvan de jongste de leeftijd van 6 jaar moet hebben bereikt. Indien de alleenaanvraagster een stabiele relatie heeft met een man en daarmee samenwoont, zijn de extra eisen niet van toepassing en gelden dezelfde voorwaarden als bij een aanvraag door een echtpaar

Veel afspraken

Maandagmorgen zijn we met ons mannetje ( die soms ook wel eens verkleed gaat als meisje) naar het WKZ geweest. De eerste afspraak was bij het pre operatieve spreekuur. Sheng krijgt nieuwe buisjes en daar moet hij voor onder narcose.
Daarna zijn we voor het eerst bij het handenteam geweest. Het handenteam bestond uit Mink van der Molen met een assistent, een arts van revalidatiecentrum de Hoogstraten, een fysiotherapeut en nog iemand die naar Sheng zijn houding keek.
We merken de laatste tijd dat hij toch beperkt is door zijn handjes. Het advies dat we kregen was om een afspraak te maken bij de Hoogstraten. Daar gaan we dan binnenkort naar toe.

Gisterochtend ben ik samen met Ron school geweest omdat er openbare lessen waren,
dat was leuk. Vooral bij Sheng, wat doen ze tegenwoordig toch leuke dingen op school.
Ik kan me niet herinneren dat er bij mij vroeger een zak met potgrond in de klas gezet werd en dat we zaadjes kregen en water en daarmee dan wat aan mochten rommelen.

Volgende week gaan we samen met de lerares en de IB-er kennis maken met de ambulant begeleider van Sheng. Best spannend, ik hoop dat er snel gebruik gemaakt gaat worden van het rugzakje. Dat loopt in ieder geval tot augustus 2012.
Daarna zien we wel weer verder.

Foto's voor school

Omdat het vandaag mooi weer was zijn we naar het Dolfinarium geweest, de laatste keer op onze jaarkaart. Eerlijk gezegd heb ik het er nu ook wel gezien, Ron trouwens ook. Tijd voor iets anders. Ik wil wel weer eens naar de Apenheul, dat vond ik vroeger altijd erg leuk.
We hadden vandaag onze camera meegenomen om wat foto's van Sheng te maken. Op school heeft hij een nieuw thema wat over groeien gaat. We moeten aankomende week 3 foto's meenemen. Van baby, dreumes en nu. Van zijn baby tijd hebben we natuurlijk niets.
Vanochtend heb ik dat aan Sheng uitgelegd, hij snapte het want toen was hij nog alleen zei hij. Maar nu niet meer. We hebben samen foto's uitgezocht die hij van de week mee mag nemen, voor de zekerheid loop ik morgen vast even naar zijn juf. Ik wil dat ze toch even oplet hoe ons mannetje reageert op alle baby foto's.

Stoer

De scooter is gisteravond gebracht. Sheng en Yulin zaten er natuurlijk als eerste op.
Mijn collega maakte me er een paar dagen geleden attent op dat kleine kinderen misschien helemaal niet achterop mogen zitten. Ik denk dat ze gelijk heeft, Sheng is nog te klein. Ik weet nog steeds niet hoe we dat aan hem moeten vertellen. Yulin is wel groot genoeg.
Ik ben zelf net een tijd aan het rondrijden geweest om te wennen want het is best een lomp, zwaar ding. Ik ben zo lang weg geweest dat ze zich thuis afvroegen of er misschien iets gebeurd was. Nee hoor, ik weet nu gewoon hoe alles werkt.
Nou nog kijken of het me lukt om weer warm te worden...