Met tranen in mijn ogen

Kinderfeestje

De grote dag was vandaag, de dag van het kinderfeestje.
Yulin was vanochtend toen ze opstond al zenuwachtig, iets wat ik helemaal niet van haar ken.Ze vond het zo spannend, Ron moest nog werken dat zat haar ook niet lekker. Wat was ze blij toen om 12.45 uur het eerste vriendinnetje aanbelde. Voordat we het doorhadden was iedereen er waarna we richting Zeewolde zijn gegaan naar Hans en Grietje, een pannenkoekenhuis.
We hadden een plan gemaakt voor de hele middag waar niets van terechtgekomen is. We kwamen er al later aan dan dat de bedoeling was, er werd als eerste gevraagd of we iets te drinken wilde. Ach ja, waarom niet.
Daarna wilden we eigenlijk een broodkruimeltjes speurtocht gaan doen maar de meisjes hadden de skelter baan ontdekt, ze hadden zo veel lol. We hebben ze hun gang laten gaan, pas toen het tijd werd om aan tafel te gaan heeft Ron ze weer geroepen. Zo zwart als roet waren ze allemaal, ze hadden het allemaal warm en Yulin had heerlijke rode wangen.
Het pannenkoekenhuis was helemaal in de Hans en Grietje stijl, leuk! Tafels en stoelen die vanzelf bewogen, een wolf die zo nu en dan piano speelde. De meisjes waren er druk mee maar de gourmet pannen stonden op tafel dus we vonden het ook wel leuk als ze gingen eten.
Pannenkoeken bakken in zo´n pannetje is echt niet makkelijk voor ´kleine´ meisjes, Ron was er dan ook maar druk mee om iedereen te helpen. Ze waren ook vrij snel uitgegeten want ze wilden weer naar buiten. Prima konden wij nog even verder bakken, mijn pannenkoekjes waren trouwens allemaal mislukt, als ik morgen vaak op de wc zit dan weet ik hoe het komt.
Toen wij ook uitgegeten waren hebben we iedereen geroepen, was niet zo moeilijk want ze zaten weer in de skelterbaan voor nog een ijsje en toen was het al weer tijd om naar huis te gaan.

8 jaar geworden

Vandaag was het dan eindelijk zover, de verjaardag van Yulin. En het ging allemaal anders dan dat we in gedachten hadden.
Gistermiddag kreeg ik van onze gastouder een pakje mee wat we vandaag pas mochten openmaken, Yulin baalde ervan, wilde het meteen openmaken.Dat mocht niet. Ron moest vanochtend heel vroeg met Sheng naar het WKZ en vond dat Yulin moest wachten met uitpakken tot mama ook uit bed was. Pas om 8.30 uur toen ik opstond,sorry het is vakantie,ons ontbijt gemaakt had was het dan eindelijk zo ver.
Yulin mocht het pakje openmaken, was meteen helemaal dolgelukkig met haar nieuwe paardenspel waar ze het al een tijdje over had.
Ron en Sheng kwamen om 9.30 uur weer terug van de afspraak die ze hadden bij de logopediste van het schisisteam, we mogen een jaar wegblijven en Sheng krijgt geen gehemelteverlenging. Wat ontzettend fijn !! De eerstkomende operatie van Sheng kan dus nog wel een paar jaar duren, hij heeft er al zo veel gehad en we zijn hier dan ook zo blij mee. Uiteraard gaan de wekelijkse afspraken bij de logopediste wel gewoon door.
Voordat Ron en Sheng thuiskwamen hadden ze nog een prinsessen taart meegenomem voor bij de koffie. Na de taart en koffie wilde ik eerst nog even wat boodschappen doen maar dat liep allemaal anders. Oma belde dat ze nog geen cadeau had, de post kwam met een envelopje met geld voor Yulin.
We zijn eerst even bij oma langsgegaan die geld gaf om iets te kopen, daar hebben we meteen een fietsmand van gekocht. Yulin wilde nog graag een zweep hebben voor paardrijles, in het envelopje wat per post kwam zat € 5,-
misschien genoeg voor een zweep voor paardrijles.
Het was inderdaad genoeg voor een leuke kinderzweep. Er zijn de hele week al stadsfeesten ter afsluiting van de vakantie en in de paardenshop kregen we nog een aantal leuke bon aanbiedingen mee voor later op de avond voor het feest van: de nacht van onze stad.
Leuk dachten wij daar gaan we naar toe, eerst lekker de markt over, op straat een hapje eten, naar de paardenshop. Echter toen we naar de stad gingen regende het zo ontzettend hard, op straat eten ging echt niet. Wat nu? sneu voor Yulin.
Na een rondje stad zijn we maar bij de Italiaan naar binnen gegaan om een hapje te eten, waren we nog nooit geweest.Eens een keer iets anders dan een Wok resraurant, we hebben heerlijk gegeten.Is zeker voor herhaling vatbaar.
Daarna wilde ik eigenlijk naar huis maar Ron wilde echt nog even naar de paardenshop. Na 20.00 uur kreeg je 50% korting en dat is veel. Heel veel want paardrijden is niet goedkoop. We hebben een mooie broek en een dik vest gekocht voor weinig en vol verbazing zitten kijken naar de enorme drukte en naar de prijzen van bijvoorbeeld zadels. Niet normaal, we hebben het er net samen over gehad, de liefde van Yulin voor paarden wordt gewoon steeds groter. Wij hebben er niets mee, wel met poezen, maar we vinden het best. Volgende week geven we pas een familiefeestje want dan is Sheng ook jarig en de halve familie is nu nog op vakantie. Maar onze dag was wel leuk en daar gaat het om.

De laatste vakantiedagen

Dit is alweer de laatste week van de zomervakantie, deze is omgevlogen.
Nog wel een spannende week want Yulin is deze week jarig, ze wordt 8,
een hele meid al. We hebben geprobeerd om iets leuks te organiseren, hopelijk is dat gelukt. We gaan een Hans en Grietje broodkruimeltjes speurtocht doen, de speeltuin in en daarna staat onze tafel klaar voor een pannenkoek gourmet. We vonden het moeilijk aangezien Yulin alleen nog maar uitstapjes verzint waarin paarden de hoofdrol spelen.
Volgende week is Sheng ook jarig maar we wachten nog even een jaartje voordat we een feestje geven met andere kinderen. Op de feestjes waar hij uitgenodigd wordt doet hij niet echt leuk mee, hij gaat gewoon zijn eigen gang. Het lijkt ons dan ook beter om te wachten tot hij iets ouder is.

Naar de film

We waren al een tijdje van plan om weer eens naar de bioscoop te gaan, deze keer mocht Sheng een film uitzoeken. Cars 2 of De Smurfen,het werd de film van Cars.
Vanmiddag was het eindelijk zover. Toen Ron thuiskwam uit zijn werk hebben we eerst snel de wekelijkse boodschappen gedaan om daarna richting Ede te vertrekken.
Het was erg druk in de bios, vooral veel kinderen. De film was leuk, dat vonden we allemaal. Na de film hebben we een hapje gegeten bij de M van friet, we waren er net op tijd. We hadden ons eten nog niet op en het liep er helemaal vol. Yulin, Sheng en Ron wilden nog een ijsje en ik zei uit de grap dat we dat dan beter thuis konden doen bij de Italiaanse ijssalon bij ons in de stad. Het was maar een grapje want we zijn er afgelopen week al 3 keer geweest, nu dus 4 keer. Helemaal niet goed voor de lijn. Ik neem elke keer maar 1 bolletje, dat valt dan nog wel mee. Normaal gesproken houden we niet eens zo van ijs maar hier is het zo lekker, stoopwafelijs met stukjes stoopwafel,yoghurtijs met amarenen, bastognekoekijs, pistache-ijs met hele nootje, ga zo maar door, puur genieten!

Karel begint te wennen

Het gaat goed met Karel. De eerste twee weken hebben Ron en ik hem amper gezien. Alleen als er eten klaargezet werd kwam hij eens even beneden kijken. Hij was de hele tijd ergens in de buurt van Yulin en Sheng te vinden, die vaak boven spelen.
Karel was al gewend aan kleine kinderen en dat is duidelijk te merken. Gelukkig vind hij mij ondertussen ook aardig want ik baalde er af en toe best een beetje van.
De laatste keren dat ik 'savond laat uit mijn werk thuis kwam was hij de eerste die me begroette om daarna meteen de boel af te breken.( samen met Lotje)
We zijn nog bezig om hem te leren wat niet mag maar hij is ontzettend eigenwijs dus dat kon nog wel eens wat tijd gaan kosten.
Hij klimt in ieder geval niet meer in de gordijnen, de laatste dagen zijn er geen planten meer uit hun potjes gegraven, hij zit ook niet meer op onze meidenkast, er zijn geen schemerlampen meer omgevallen dus het komt vast helemaal goed.
De lamp die kapot op de grond lag was ik toch al zat... En hij ligt er net zo bij als Bodhan, ook op zijn rug.