Wordfeud

Het gaat nog steeds niet goed met Ron. Hij heeft ondertussen verschillende onderzoeken gehad en hij heeft er nog een aantal tegoed. We weten nog steeds niet wat er mis is. Hij is afgelopen week niet meer elke dag naar zijn vader geweest maar heeft het rustig aangedaan en zich ook heel erg verveeld. Vol verlangen heeft hij de hele afgelopen week naar mijn mobieltje zitten kijken waar ik ook spelletjes mee speel. Bijvoorbeeld
Wordfeud. Het is gewoon scrabble maar wel erg leuk om het met bekenden te spelen. Helaas heb ik zeer veel bekenden die meedoen... Je kunt er zo uren zoet mee zijn.

Het gaat niet goed

Toen ik vanochtend wakker werd lag Ron nog steeds naast me in bed, normaal gesproken is hij dan al lang aan het werk. Vandaag dus niet. Vanwege de beklemmende pijn op zijn borst, waar hij al een tijdje last van heeft, besloot hij om eerst maar eens contact op te nemen met de huisartsenpraktijk voordat hij naar zijn werk ging. Na de benodigde onderzoeken bleek er een borstvlies ontsteking te zitten en woensdagmiddag is er een afspraak bij de cardioloog. Er is iets niet helemaal goed met mijn grote man, hopenlijk valt het mee.

De herfstvakantie

Ik zie dat het alweer een tijdje geleden is dat ik iets geschreven heb, we zijn dan ook druk met van alles.

We hadden afgelopen week een afspraak bij de ergotherapeut van de Hoogstraat voor Sheng, het was de bedoeling om met zijn viertjes te gaan maar Yulin was ziek. Ron is alleen met Sheng gegaan. Zelf ben ik thuis gebleven met Yulin. Het lijkt erop dat ons mannetje genoeg met zijn handjes kan. Wel werden er wat adviezen gegeven voor school, we hoeven niet meer terug te komen. Uiteraard mogen we altijd contact opnemen bij eventuele problemen, dat is fijn.

De vader van Ron ligt ondertussen in een verpleegtehuis, hij vindt het er maar niks maar hij heeft geen keus. Dinsdag avond zijn we er even geweest,
wat was hij blij toen hij Sheng zag. Dat is echte dikke liefde.

Het is natuurlijk ook nog herfstvakantie en wij moeten gewoon werken, eind december is er pas een mogelijkheid om weer een gezamenlijke vakantie te hebben. Daarom zijn we gisteren naar de bioscoop geweest.
Dit keer mocht ik een film uitzoeken, het is de Smurfen geworden.
We hebben genoten, na de film hebben we nog even iets gegeten bij de "M"
van friet.

Karel, Bodhan en Simon's cats

Ron wilde na het avond eten nog even snel naar zijn vader samen met Yulin,
ik ben thuis gebleven met Sheng. Hij vroeg aan mij of we nog even naar het filmpje konden kijken van Karel en Bodhan, hij bedoelde het nieuwste filmpje van Simon's cats. Ondertussen hebben we ze allemaal gezien en wij zijn fan!

Wij hebben er zo veel aan gehad

Geachte lezer,

Het ministerie van VWS heeft een structurele extra verlaging van de nazorgsubsidie van Stichting Adoptievoorzieningen aangekondigd. Hierdoor dreigt adoptiespecifieke, laagdrempelige consultatie, hulp en deskundigheidsbevordering voor adoptieouders, geadopteerden, hulpverleners en andere beroepskrachten te verdwijnen.

Vindt u ook dat dat niet mag gebeuren? Teken dan de petitie!

Waarom is adoptienazorg zo belangrijk? Adoptiekinderen hebben veel meegemaakt voor ze in een adoptiegezin komen. Ze hebben op heel jonge leeftijd te kampen gehad met het verlies van hun biologische ouders en vaak ook met verwaarlozing, trauma en ondervoeding. Lees meer op onze webpagina over de bezuinigingen en de petitie.

Voorlopig gaat Stichting Adoptievoorzieningen door met alle lopende VIB-trajecten en aanvragen. Ook onze telefonische advieslijn en e-hulp voor opvoedingsvragen blijft open (tel. (030) 233 03 40, keuze 3 of consultatie@adoptie.nl).

Wij rekenen op uw steun! Stuurt u deze mail gerust door naar anderen van wie u weet dat zij laagdrempelige adoptienazorg belangrijk vinden.

LINK NAAR DE PETITIE, http://petities.nl/petitie/adoptienazorg-moet-blijven

Met vriendelijke groet,

Peter Benders,
directeur/bestuurder
Stichting Adoptievoorzieningen

















:

Van ziekenhuis naar ziekenhuis

De vader van Ron is ernstig ziek en opgenomen in een ziekenhuis.
Mijn vader is maandag geopereerd aan zijn schouder, Ron heeft hem naar het ziekenhuis gebracht. Ron is er maar druk mee hij loopt van ziekenhuis naar ziekenhuis. Zelf blijf ik dan bij Sheng en Yulin want ze zijn altijd zeer aanwezig, niet iedereen zit daar op te wachten.
We hopen maar dat het allemaal weer goed gaat komen met opa Joop, de vader van Ron. Hij is al op leeftijd, woonde nog altijd zelfstandig maar dat is nu waarschijnlijk afgelopen.

Volgende week hebben we een afspraak bij revalidatiecentrum de Hoogstraat in Utrecht. De ergotherapeut gaat kijken wat Sheng met zijn handjes kan. Zelf denkt Sheng dat zijn handjes weer helemaal gemaakt worden. Hij begint er de laatste tijd steeds vaker over dat hij stukjes van zijn vingers mist. Moeilijk om dat uit te leggen aan zo'n klein mannetje.

Ron heeft Yulin rond 20.00 uur naar de scouting gebracht waar ze voor het eerst een bivak meemaakt, spannend hoor!
Toevallig is de welpenleidster een collega van me en ik weet al dat het een leuke avond zal worden, hopenlijk vind mijn meisje dat ook.
Morgen ochtend halen we haar weer op.

Dit is zo herkenbaar

Elke poezenliefhebber kent dit, leuk!