Een disruption houdt in dat de adoptie procedure door de adoptie ouders wordt stopgezet terwijl ze hun kindje al hebben.
Ik opende gisteravond mijn mail en in één daarvan stond een link naar een blog van mensen die op dit moment samen met hun dochter(geadopteerd uit China) in China zitten om hun jongste dochtertje op te halen. Deze mensen vonden dat hun jongste
dochter erg scheel keek en besloten om dat te laten onderzoeken. Na de onderzoeken hoorden ze dat het kindje meer mankeerde dan dat ze tijdens het voorstel gehoord hadden. Het kindje zou "waarschijnlijk" nooit goed kunnen zien en "waarschijnlijk" zou het ook haar armpjes niet goed kunnen gebruiken. Het was allemaal waarschijnlijk. Mentaal gezien was het kindje wel volledig in orde. Deze mensen besloten om hun kindje terug te geven aan het tehuis.Ze kregen meteen een ander voorstel. Op dezelfde avond als dat de onderzoeken geweest waren kregen ze het andere kindje. Hun oudste adoptiedochter was daar ook bij. De kans is groot dat het kindje wat teruggegeven is nooit meer uit het tehuis komt. Ik veroordeel deze mensen niet omdat ik hun persoonlijke situatie niet ken. Maar persoonlijk weet ik niet of ik mijzelf ooit nog recht in de spiegel zou kunnen aankijken na zo'n verschrikkelijke beslissing. Ik zou me de rest van mijn leven blijven afvragen hoe het met het kindje zou gaan. Over dit soort dingen praat ik heel regelmatig met mijn moeder en dan lijk ik toch altijd meer op haar dan ik denk.
Ik lijk ook meer op mijn moeder dan ik zelf wil...
BeantwoordenVerwijderenDisruption, een naam van de laatste tijd. Adoptie ouders willen graag ouders worden, jong en gezond is bijna niet meer mogelijk maar SN opent nog veel deuren. En soms lijkt de SN te zwaar en wordt dit "pas in China " gezien.
Ik begrijp ook vaak niet waarom de adoptie ouders in China een paar onderzoeken laten doen en daaruit hun conclusie trekken. En ook soms met een ander kind weer naar huis gaan.