donderdag 24 september 2009

Wat een rot dag

Wij hadden vandaag onze allereerste afspraak bij het schisisteam. Natuurlijk zijn we al meerdere keren in het WKZ geweest met Sheng maar we moesten altijd naar de isolatie kamer. Nu niet meer!!
We gingen om 9 uur weg en terwijl we in de auto zaten hoorden we dat er een file van 8 km. richting Utrecht stond, balen. Ron komt opeens ook nog tot de conclusie dat we weer terug moeten om te tanken, ik was boos. Terug richting pomp, ondertussen was het al 9.15 uur. Toen we uiteindelijk op de snelweg richting Utrecht stonden was het al half tien. Onderweg stonden we een aantal keren vast maar precies op tijd melde wij ons bij receptie 9. We mochten meteen mee met de logopdiste. De spraak van Sheng is op dit moment goed als je er naar kijkt dat hij een dubbelzijdige schisis heeft en pas een jaar bij ons is. Daarna moest het gehoor van Sheng getest worden. Hij werkte niet mee, bij de logopediste trouwens ook niet. Over een half jaar moeten we bij beiden terugkomen. We zijn bij de plastisch chirurg geweest die meteen even naar Sheng zijn handjes en voetjes gekeken heeft. Daarna zijn we naar de KNO arts geweest, wat een ramp. Sheng was bang, we hebben hem nog nooit zo bang gezien. Hij zat bij Ron op schoot in de behandelstoel, de arts wilde in zijn oren kijken en hij werd panisch,huilen, gillen, krijsen. Vreselijk, op dat moment wil je zelf in de behandelstoel gaan zitten. Hij had grote proppen oorsmeer in zijn oor, één oor is schoon de andere moet nog. En achter het trommelvlies zit te veel vocht.
Waarschijnlijk krijgt Sheng buisjes. De wachttijd daarvoor in het WKZ is 5 maanden,
het advies was dan ook om naar het plaatselijke ziekenhuis te gaan. Toen we thuiskwamen heb ik meteen een afspraak gemaakt. Daarna moest ik nog werken, mijn hoofd stond daar niet helemaal naar.

1 opmerking: