Weer over Disruption.

Op de S.N.A. lijst gaat de discussie op dit moment over disruption. Er was er schijnbaar kort geleden weer één, vreselijk het raakt me elke keer weer diep.
Hieronder staat een stuk wat elke maand langs komt op de lijst. Een stuk om over na te denken.


Disruption ( In dit stuk wordt met betrekking tot het kind over "zij"en "haar" gesproken, dit kan ten allen tijden vervangen worden door "hij"en"hem" )Vandaag gebeurde er weer een Disruption in China. Disruption is een belangrijk onderwerp. Het moet worden besproken tussen (aspirant) adoptie ouders. Het is één van die onderwerpen die de meeste lijsten niet zullen toestaan, terwijl goede voorlichting zo essentieel is. Op dit moment is de wachttijd voor de NSN (Non Special Need) procedure afgrijselijk geworden. Velen stappen over naar de SN (Special Need) procedure om toch een kind te kunnen adopteren. Dit is op zich geen slechte zaak. Veel ouders van SN kinderen bevonden zich in die positie en zij weten nu wat een voorrecht het is om voor deze vaak niet geziene kinderen te mogen zorgen . Toch is het belangrijk dat men over elk facet van SN adoptie goed wordt voorgelicht. Disruption is daar één van. Aangezien wij steeds meer nieuwe leden hebben, wil ik nogmaals dit onderwerp onder de aandacht brengen.Wat is Disruption? Wij spreken hier over als een familie naar China is gereisd, hun kind heeft vastgehouden en dan om verschillende redenen hun kind terug geeft aan de Chinese officials en de adoptie procedure niet verder doorzet. Wat heeft een Disruption voor gevolgen? Er zijn veel gevolgen op verschillende niveaus.Voor de adoptieouders is er veel verdriet. Er is ongeloof dat hun lange reis deze manier is geëindigd. Er is soms hoop op een nieuw voorstel. Er is vaak teleurstelling wanneer zij realiseren CCAA hen geen ander kind zal voorstellen. Voor het weeshuis is er sprake van hevige teleurstelling en gezichtsverlies. Zij hebben tijd en geld geïnvesteerd" om de papieren van dit kind op orde te krijgen zodat het CCAA het kind kon voorstellen. Zij mogen per jaar slechts van een beperkt aantal kinderen het dossier indienen bij het CCAA en zij kiezen die kinderen waarvan zij denken dat die de beste kans hebben om geadopteerd te worden. Of ze kiezen die kinderen om wie zij zich zorgen maken en om wie zij veel geven en voor wie zij oprecht een eigen familie hopen te vinden. Een Disruption is een klap in het gezicht voor hen. Voor CCAA is een Disruption rampzalig. Zij vinden dat ouders die de adoptie stopzetten zich schandelijk gedragen. Want uiteindelijk hebben deze ouders tegen de tijd dat ze naar China reizen om hun kind te ontvangen, schriftelijk, minstens tweemaal gezegd, dat zij inderdaad dat specifieke kind wensen te adopteren. Het CCAA vind het onacceptabel dat ouders dan zeggen: "Deze toch maar niet, liever een ander kind " .En dan is er het kind. Voor het kind zijn de gevolge van de Disruption het heftigst. De ouders zijn volwassen mensen die zelf een beslissing nemen. Deze ouders gaan ongetwijfeld door een rouwproces maar.maar het is hun besluit. Zij kiezen er voor om deze verdrietige weg in te gaan. Het kind heeft geen keus. Het kind heeft nooit een keus gehad. Wanneer er een Disruption plaats vindt en het kind dus kennelijk als "niet te adopteren"wordt beschouwd, is de kans nihil dat dit kind ooit nog voor adoptie in aanmerking komt.Nooit geadopteerd worden!!! Kansen op een goede toekomst verkeken!! Legt dit een zware verantwoordelijkheid op de schouders van adoptie ouders?? Nou en of!!. Het gaat hier om een mensenleven.Oké, het loopt niet altijd zo af. Er was eens een klein meisje, nog geen jaar oud, bij wie de adoptie werd stopgezet. Jaren later werd haar dossier toch weer naar het CCAA gestuurd en werd ze alsnog geadopteerd. Ze had geluk, maar ze heeft wel haar hele kindertijd, haar baby, peuter, kleuter en basisschooltijd doorgebracht in een tehuis terwijl ze in een familie had kunnen groot worden.Als de ouders die voor een Disruption kiezen, zeggen:"Het ligt niet aan het kind, maar aan ons. Wij kunnen het niet aan." zijn de vooruitzichten voor het kind vaak veel positiever. Er zijn gevallen bekend waarbij het dossier van het kind onmiddellijk via dezelfde vergunninghouder opnieuw kon worden voorgesteld. Het probleem is dat de meerderheid van de ouders die tot een Disruption besluiten, een nieuw voorstel willen.. Zij willen een kind mee naar huis. En dus zoeken zij een arts die een ernstige diagnose met een onverbiddelijke prognose zal geven en dan zijn zij vrij om een kind met een te zware SN niet te adopteren.Het is niet moeilijk om een Chinese arts te vinden die een ernstige diagnose zal geven als dat is wat de ouder in kwestie wil horen. Er zijn vele kinderen bij wie na een kort onderzoek meteen autisme wordt vastgesteld. Deze diagnose kan nooit tijdens één onderzoek worden gesteld en zeker niet tijdens de korte tijd dat men samen is met een kind dat haar volledige leven in een instituut heeft doorgebracht. Dus wat kun je doen een Disruption te voorkomen? Bereid je goed voor. Lees alles over adoptie, ook dat waar je je lam van schrikt. Lees over het leven met geïnstitutionaliseerde kinderen. Want je adopteert een geïnstitutionaliseerd kind. Een kind dat nooit moederliefde heeft gekend, een kind dat waarschijnlijk de belangrijkste ontwikkelingsmijlpalen heeft gemist, een kind dat niemand had om haar te wiegen of haar in slaap te zingen, niemand om kiekeboe mee te spelen, een kind dat nooit buiten is geweest, een kind dat nooit heeft gekropen omdat daar geen ruimte voor was in het bedje, een kind dat nooit vast voedsel heeft gegeten alhoewel zij 2 jaar oud kan zijn. Elk van deze dingen zijn essentieel voor een goede ontwikkeling. Als je kind bij je komt, zal dit alles moeten helen. Misschien rouwt je kind (wat een goede zaak is) misschien is het in shock of afwijzend, boos, driftig, verdrietig. Je kind kan haar open ogen hebben maar het lijkt of zij er niet is. Zij kan weigeren te eten of te drinken, weigeren oogcontact te maken of te spreken. Of je kind schreeuwt uren lang de longen uit haar lijfje. Misschien bijt ze je, krabt, slaat of probeert voortdurend weg te rennen en te ontsnappen. Of misschien stort ze zich in je armen en wil nooit meer achterom kijken. Maar je moet op elk van die mogelijkheden worden voorbereid. Als je eenmaal in China bent, is het laat om je nog voor te bereiden. Je vliegt de wereld rond, belandt in een vreemde cultuur. Voor het eerst in je leven behoor je tot een minderheid, ben je anders dan de rest. Je verstaat geen Chinees. Je zal worden nagestaard en nagewezen. Je ziet dingen die je niet gewend bent, kinderen poepen en plassen op de straat. Je kunt last hebben van de smog, hoofdpijn krijgen en verkouden worden door de airco. Kortom je ziet, proeft en ruikt van alles dat je niet gewend bent en soms heeft dat effecten op lijf. Je mist je familie, vrienden en je eigen huis meer dan je voor mogelijk had gehouden. Maar je gaat ook prachtige dingen meemaken: de Grote Muur, de Verboden Stad, de Chinese Acrobaten. Je zal prachtige mensen ontmoeten waarmee je, hoewel er een taalbarrière is, een bijzonder band opbouwt. En last but not least: je bent daar om een kindje te adopteren. Boven op je jetlag zit je in een emotionele, geestelijke en lichamelijke achtbaan. Dat is niet de tijd je te verdiepen in "institutionalisering". Doe dat dus voor je vertrekt. Als je twijfelt over een voorstel, ga er dan niet mee door. De tijd om een kind af te wijzen is vóórdat je afreist. Stel niet vol twijfels een LOI op voor een kind, alleen maar omdat je zo diep verlangt naar EEN kind. Heb geduld. Je kind is daar. En er komt een dag dat jullie elkaar vinden.Om meer hier over te leren kun je kijken op http://www.informedadoptions.com/Dit stuk is geschreven door Marjorie, met toestemming vertaald en doorgestuurd door Marjolein – moderator SN-mailinglist.